Rudolf Serkin The Lost Tapes | «Beethoven Sonatas “Waldstein” & “Appassionata”» | Deutsche Grammophon

Ο Rudolf Serkin, Τσέχος στην καταγωγή, είναι ένας από τους σπουδαιότερους πιανίστες του 20ού αιώνα, ο οποίος έγινε γνωστός για τις ερμηνείες του στα έργα του Μπετόβεν.

Ο δίσκος «Beethoven Sonatas “Waldstein” & “Appassionata”» του Rudolf Serkin της Deutsche Grammophon είναι ο τελευταίος, ακυκλοφόρητος «Μπετόβεν» που ηχογραφήθηκε από τον μεγάλο πιανίστα και που δεν είχε κυκλοφορήσει ποτέ μέχρι σήμερα!

Ο Rudolf Serkin ήταν ένας από τους σημαντικότερους ερμηνευτές του Μπετόβεν, με μια καριέρα που διήρκησε πάνω από εβδομήντα χρόνια. Το 1986 και το 1989, ηχογράφησε στο στούντιο της Deutsche Grammophon δύο από τις πιο δύσκολες και εκφραστικές σονάτες για πιάνο του Μπετόβεν, την Σονάτα Νο. 21 από το «Waldstein» και την Σονάτα Νο. 23 από το «Appassionata».

Δυστυχώς, λόγω της προχωρημένης ασθένειάς του, δεν μπόρεσε να εγκρίνει τις ηχογραφήσεις για να κυκλοφορήσουν ως δίσκος. Πολύ άρρωστος για να υποστεί την προσπάθεια της τελικής ακρόασης, μ’ ότι αυτό συνεπαγόταν για έναν τελειομανή που δεν ήταν ποτέ ευχαριστημένος με τον εαυτό του.

Έτσι, αυτές οι εκπληκτικές εκτελέσεις παρέμειναν κρυμμένες για πάνω από τριάντα χρόνια, μέχρι που η Deutsche Grammophon αποφάσισε να τις κυκλοφορήσει για πρώτη φορά με αφορμή τη συμπλήρωση 120 χρόνων από τη γέννηση του Serkin. Στην ουσία την τελική έγκριση την έδωσε η κόρη του Rudolf Serkin, Τζούντιθ.

Δεν υπάρχει τίποτα το “γεροντικό” σε αυτές τις ηχογραφήσεις, απλώς μια προσεκτική περίσκεψη, Allegro con brio και Rondo από το «Waldstein» και Allegro ma non tanto από το «Appassionata», μια «έξτρα» σκέψη, με έλεγχο στις επαναλήψεις που δεν προκύπτουν από αδυναμία, αλλά από τον διαλογισμό μιας ζωής αφιερωμένης στην μελέτη και επανεξέταση του Μπετόβεν χωρίς να επιτρέψει ποτέ στον εαυτό του… να «παίξει» με την εποχή.

Δεν υπάρχει τίποτα εύθραυστο εδώ, με τον Serkin στα ογδόντα του, ούτε καν στον ήχο, το εύρος των δυναμικών είναι μεγάλο (Allegro dell’ «Apassionata»), ενώ τα crescendo δεν στερούνται ανάσας.

Εκατόν είκοσι χρόνια μετά τη γέννησή του και σχεδόν τριάντα τρία χρόνια μετά τον θάνατό του, ο Rudolf Serkin παραμένει πρότυπο διαύγειας και νεωτερικότητας.