Και έτσι, μετά από ατελείωτες φήμες και ευφάνταστες εικασίες το τελευταίο άλμπουμ των Rolling Stones είναι πραγματικότητα.
Τελευταίο με την πιο οριστική έννοια του όρου, η εικοστή τέταρτη ή η εικοστή έκτη στουντιακή παραγωγή, ο αριθμός διαφέρει ανάλογα με το πώς μετρούνται οι κυκλοφορίες στις ΗΠΑ έως το 1965, μιας καριέρας που ξεκίνησε πριν από εξήντα ένα χρόνια.
Μια ανεπανάληπτη διαδρομή για οποιονδήποτε από άποψη ιστορικού βάρους, συνέχεια, ικανότητα επιρροής, παραμονής στην κορυφή και μουσικής ποιότητας.
Είναι το πρώτο άλμπουμ χωρίς τον ισόβιο ντράμερ Charlie Watts, ο οποίος πέθανε τον Αύγουστο του 2021, αλλά εξακολουθεί να είναι παρών εδώ όχι μόνο στο πνεύμα αλλά και στα κομμάτια «Mess It Up» και «Live By The Sword».
Με τον ογδόνταχρονο Mick Jagger, τον εβδομήντα εννιάχρονο Keith Richards και τον Ronnie Wood «μόλις» εβδομήντα έξι, και υπό το φως του χρόνου που πέρασε από το προηγούμενο «Blue & Lonesome» (τη συλλογή των μπλουζ διασκευών που κυκλοφόρησε το 2016), η ελπίδα για ένα ακόμη έπος είναι εδώ.
Μετά, υπάρχει μια μικρή αλλά σημαντική λεπτομέρεια ότι όλα τελείωσαν, το άλμπουμ ολοκληρώνεται με την επανάληψη του «Rolling Stone Blues» των Muddy Waters, το τραγούδι από το οποίο τότε «Τα παιδιά του Λονδίνου» πήραν το όνομα τους. Tο τέλειο κλείσιμο του κύκλου.
Εν τω μεταξύ, το «Hackney Diamonds», το οποίο κυκλοφόρησε και λογικά άλλωστε στην αγορά σε πολλές εκδόσεις, αλλά χωρίς διαφορές στο ηχητικό περιεχόμενο, δεν απογοητεύει, αντίθετα η λίστα των κομματιών του είναι γεμάτη και ποικίλη.
Προσφέρει ένα δείγμα περισσότερων ή λιγότερων όλων αυτών για τα οποία φημίζεται το αγγλικό συγκρότημα, που κυμαίνονται ουσιαστικά ανάμεσα σε gritty r’n’r, μπαλάντες και μπλουζ με μια προσέγγιση στα ένδοξα 70ς.
Εν ολίγοις, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν υπάρχουν εκπλήξεις, αλλά η δεξιοτεχνία, ο επαγγελματισμός και η επιθυμία για διασκέδαση.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κάθε ακροατής που έχει στην καρδιά του τα riff του Keith και την ορμή του Mick θα μείνει περισσότερο από ικανοποιημένος. Θα θαυμαστεί από την ικανότητα -ακόμα και από τη φρεσκάδα, ναι- με την οποία οι παππούδες ξαναζεστάνουν τη συνηθισμένη σούπα, χωρίς να προσθέτουν τίποτα στο μύθο τους αλλά καθιστώντας τον, αν είναι δυνατόν, ακόμη πιο στέρεο.
Εξαιρετική σύνθεση τραγουδιών, εξαιρετικός ήχος (ο Don Was και ο Andrew Watt εναλλάσσονται στην παραγωγή) και εξαιρετική προσοχή σε κάθε λεπτομέρεια. Αυτά είναι τα πραγματικά πλεονεκτήματα του «Hackney Diamonds».
Όλα τα άλλα, από τους επιφανείς καλεσμένους που συμμετέχουν, όπως Paul McCartney, Elton John, Stevie Wonder, Bill Wyman και Lady Gaga, μέχρι τα διαφημιστικά τεχνάσματα, είναι απλώς ένα ευχάριστο συμπλήρωμα και όχι η ουσία.
Προφανώς, δεν θα μπορούσατε να ζητήσετε περισσότερα από τους Rolling Stones του 2023, αλλά πρέπει να πούμε ότι αυτό το άλμπουμ φαίνεται γενικά ανώτερο από όλα που έχει κυκλοφορήσει το γκρουπ τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες.
Εντάξει.. χρειάζεται να περάσει λίγος χρόνος για να βάλουμε τα πράγματα στη σωστή οπτική γωνία, αλλά είναι απόλυτη βεβαιότητα ότι αυτά τα δώδεκα κομμάτια ακούγονται ζωντανά, σαγηνευτικά και κυρίως συναρπαστικά.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ