Hollywood Bowl, αυτές οι δύο λέξεις αρκούν για να μας θυμίσουν ένα από τα πιο εμβληματικά μέρη στον κόσμο φημισμένο για τις υπαίθριες συναυλίες που λαμβάνουν χώρα εκεί.
Αυτός ο εξωτερικός χώρος, που είναι ένα αμφιθέατρο με πάνω από δεκαεπτά χιλιάδες θέσεις, γιορτάζει φέτος την εκατοστή του σεζόν (καλοκαίρι). Από εκεί έχουν περάσει λεγεώνες διασημοτήτων όλων των ειδών της μουσικής.
Η Ella Fitzgerald αφού ήταν στην πόλη της εμφανιζόνταν τακτικά εκεί, όμως το 1956 ανέβηκε στη σκηνή παρέα με τον Louis Armstrong. Και κάθε φορά, περιττό να πούμε, ότι οι συναυλίες της ήταν sold out. Αυτό συνέβη επίσης το βράδυ της 16ης Αυγούστου του 1958, όταν ερμήνευσε ζωντανά μια επιλογή από τραγούδια που εμφανίστηκαν λίγους μήνες νωρίτερα στο διπλό της άλμπουμ Verve «Ella Fitzgerald Sings The Irving Berlin Songbook».
Όπως και στον δίσκο, έτσι και στην συναυλία η διεύθυνση και η επιμέλεια των ενορχηστρώσεων ανατέθηκαν στον Paul Weston. Η αναβίωση αυτού του live, που ανακτήθηκε από ηχογραφήσεις σε ταινίες της ιδιωτικής συλλογής του Norman Granz, είναι σημαντική γιατί -προς το παρόν- δεν υπάρχουν άλλες εκδόσεις που να εμφανίζουν την Fitzgerald σε δράση στο Hollywood Bowl, εκτός από το ανθολογικό και συλλογικό άλμπουμ «Jazz At The Hollywood Bowl» του 1956 στο οποίο ήταν παρών δίπλα σε άλλους εξέχοντες αστέρες της εποχής όπως οι Άρμστρονγκ, Τέιτουμ, Πίτερσον, Έλντριτζ, Έντισον, Ριτς κ.α..
Αν και η ποιότητα των ηχογραφήσεων εδώ απέχει πολύ από το να είναι τέλεια, το ασύγκριτο ταλέντο και η τεχνική της τραγουδίστριας μπορεί να εκτιμηθεί σ’ όλη της την ποικιλία και φαντασία.
Ξεχωρίζουν οι χαλαρές μπαλάντες «How Deep Is The Ocean», «Supper Time», οι κινηματογραφικές άριες «You’re Laughing At Me», «Get Thee Behind Me Satan» και τα λαμπερά swing ανοίγματα «Cheek To Cheek», «I’ve Got My Love To Keep Me Warm» και «Puttin ‘On The Ritz». Ήταν μια συναυλία που εκστασίασε το κοινό. Υπάρχει επίσης και το επίκαιρο «Heat Wave».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ