Το άλμπουμ Jessye Norman “The Unreleased Masters” είναι μια συλλογή από σπάνιες και ακυκλοφόρητες ηχογραφήσεις της μεγάλης σοπράνο Jessye Norman, που κυκλοφορεί για πρώτη φορά σε CD και σε ψηφιακή μορφή. Αυτό το άλμπουμ είναι ένα δώρο για τους θαυμαστές της Norman, που θα απολαύσουν την εκπληκτική φωνή της σε διάφορα είδη και ρεπερτόρια.
Στις 30 Σεπτεμβρίου 2019 πέθανε η Jessye Norman, μια από τις πιο κορυφαίες τραγουδίστριες. Την επομένη, υπήρξαν διαμάχες και εικασίες για τα πολλά αδημοσίευτα έργα της που είχαν απομείνει στα αρχεία των δισκογραφικών εταιρειών, μεταξύ των οποίων μια ιστορία ηχογράφησης της «Elektra» του Strauss με τον Claudio Abbado που η Deutsche Grammophon εγγυάται ότι δεν υπάρχει.
Τα κενά, όχι τόσο μεγάλα, έρχεται να καλύψει αυτό το άλμπουμ που με τρεις δίσκους χτυπάει κατευθείαν στην καρδιά.
Ο πρώτος δίσκος είναι εξ ολοκλήρου αφιερωμένος στον Wagner και σε μερικά, ιερά κομμάτια όπως το «Tristan und Isolde». Ο δεύτερος έχει να κάνει με τον Strauss το υπέροχο «Vier letzte Lieder» και με τον όχι λιγότερο ανεπανάληπτο Wagner του «Wesendonck Lieder», ο τρίτος δίσκος είναι αφιερωμένος στους Haydn «Scena di Berenice», Berlioz («Cléopâtre», «λυρική σκηνή H.36» και Britten καντάτα «Phaedra» op.93.)
Το έργο «Unreleased Masters» αναφέρεται σε μια κορυφαία περίοδο για τη φωνή και την καριέρα της Jessye Norman, τη δεκαετία 1989-1998, επίσης σημαντικός λόγος για να ακούσει κανείς αυτό το άλμπουμ είναι η επιλογή των ορχηστρών και είναι η ποιότητα των μαέστρων, μαζί με την αδιαμφισβήτητη επιλογή του ρεπερτορίου: Wagner με τον Kurt Masur στο Gewandhaus Leipzig (19, 22, 24, 27, 28, 30 Μαρτίου και 1 Απριλίου 1998), Lieder με Strauss και Wagner με τον James Levine με τη Φιλαρμονική του Βερολίνου (22 και 24 Μαΐου 1989 στις 4, 6 και 8 Νοεμβρίου 1992) και οι «λυρικές σκηνές» των Haydn, Berlioz και Britten με τον Seiji Ozawa και τη Συμφωνική Ορχήστρα της Βοστώνης (10, 12, 21 και 22 Φεβρουαρίου 1994).
Το πρελούδιο του «Tristan», υπέροχα ερμηνευμένο, με αποσπάσματα από την πρώτη, δεύτερη και τρίτη πράξη που τραγουδιούνται μαζί με έναν θεατή και με τους Thomas Moser, η Hanna Schwarz και τον πολύ νεαρό Ian Bostridge.
Ο Kurt Masur διευθύνει έναν ισορροπημένο Wagner, με μια ευαισθησία στη σχέση με τις φωνές που καθιστά σαφές γιατί η Norman είχε μια προτίμηση για εκείνον. Τα ντουέτα με τον Moser είναι η αναφορά, το «Μild und leise» μπορεί σχεδόν να συναγωνιστεί το live στο Σάλτσμπουργκ με του Karajan με την Φιλαρμονική της Βιέννης το 1987 (Deutsche Grammophon).
Οι ηχογραφήσεις με τον James Levine, λαμβάνουν βροντερό χειροκρότημα πριν καν ξεκινήσουν, νιώθεις την ένταση και τους κραδασμούς. Εξαιρετική ποιότητα μερικών σόλο, βιολί και φλάουτο, και ο Jessye Norman συγκλονιστικός στο «Im Abendrot» του Strauss και στο «Im Treibhaus» του Wagner.
Το άλμπουμ δείχνει τη θρυλική ευελιξία της τραγουδίστριας, στους στίχους του Metastasio, ξέρει να είναι κομψή και κλασικά επισημοποιημένη.
Χτυπά βαθιά συγχορδίες στο σχεδόν υπερβολικά αχανές «Cléopâtre» του Berlioz και διέπει με μαεστρία τη ελάχιστα γνωστή «Phaedra» την οποία ο Britten οργανώνει σε πέντε στιλιστικά πολυποίκιλα μέρη.
Το άλμπουμ αυτό έρχεται για να εμπλουτίσει τον κατάλογο των ηχογραφήσεων της Jessye Norman χωρίς κανένα δείγμα νοσταλγίας.
Κυκλοφορεί και σε Dolby Atmos Music.