ΜΕ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟ ΤΜΗΜΑ STREAMING ΚΑΙ DAC, ΤΟ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΜΕΛΟΣ ΤΩΝ ΕΝΙΣΧΥΤΩΝ «ΟΛΑ ΣΕ ΕΝΑ» ΤΗΣ PRIMARE ΣΥΜΠΥΚΝΩΝΕΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΙΑΚΗΣ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗΣ, ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΜΠΑΚΤ ΣΑΣΙ ΥΨΗΛΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΕΡΓΟΝΟΜΙΑΣ
Η Primare πάλεψε για χρόνια με την ενίσχυση σε τάξη ΑΒ και αποτέλεσε έναν από τους πιο ξεχωριστούς εκπροσώπους της, παράγοντας ενισχυτές σε λογικές τιμές που διέθεταν φινέτσα, ταχύτητα και πολύ καλές ικανότητες οδήγησης, μαζί με άριστη ποιότητα κατασκευής και αξιοπιστία.
Για τους εν λόγω Σουηδούς, όμως, η πιο συνηθισμένη τεχνολογία ενίσχυσης παρουσίαζε ανυπέρβλητα όρια, τουλάχιστον όταν το ζητούμενο είναι αρκετές δεκάδες πολύ καλά watt και όχι 20-30W υψηλής γραμμικότητας που απευθύνονται σε πολύ εύκολα ηχεία-φορτία.
Πράγματι, η εμπειρία μας έχει δείξει ότι όταν η ισχύς σε ΑΒ ξεπεράσει αυτό το όριο και, ακόμη περισσότερο, όταν πλησιάσει ή ξεπεράσει τα 100Wrms, τότε αρχίζουν να εκδηλώνονται διάφορα προβλήματα στην ποιότητα και οι σχεδιαστές πρέπει να διυλίσουν τον κώνωπα για να πετύχουν ταχύτητα και περιγραφικές μεσαίες συχνότητες μαζί με σοβαρά ρεύματα που θα ταρακουνάνε τα δύσκολα ηχεία, χωρίς απώλεια της μουσικής αίσθησης.
Στο μυαλό μας έρχονται «ιερά τέρατα» του χώρου, όπως Mark Levinson και Bryston, αλλά τα καλούδια τους έρχονται πάντα ακριβά και δεν είναι για τον καθένα. Με άλλα λόγια, στην ΑΒ οι διευρυμένες ικανότητες οδήγησης της μεγάλης ισχύος λειτουργούν σχεδόν πάντα ενάντια στην ακρίβεια και τη μουσικότητα, κυρίως με την έννοια της «αδράνειας» του γραμμικού τροφοδοτικού (οι πολλοί μικροί πυκνωτές εξομάλυνσης εκεί στοχεύουν).
Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε πως κάτι κινείται σε αυτή την κατεύθυνση και πάντα με τη συμμετοχή της τάξης Δ ή, εναλλακτικά, με έξυπνα διακοπτικά τροφοδοτικά σε κυκλώματα ΑΒ, που φορτίζονται σε χρόνους-αστραπή και διευκολύνουν την καλοχρονισμένη οδήγηση του φορτίου. Είναι μια φυσιολογική εξέλιξη μεν, αυτό όμως δεν σημαίνει πως ό,τι παράγεται σε τάξη Δ με smps τροφοδοτικά είναι απαραίτητα «προχωρημένο», καθώς το εν λόγω σετ τεχνολογιών έχει αρκετά προβλήματα υψίσυχνων θορύβων να αντιμετωπίσει, που αν αφεθούν χωρίς αντιμετώπιση θα κάνουν τον ήχο στεγνό και κλινικό.
Η Primare, προς τιμήν της, ακολούθησε εγκαίρως αυτό το μονοπάτι και μάλιστα ανέπτυξε τη δική της τεχνολογία που περιγράφει με τα αρχικά UFPD (Ultra Fast Power Device), που περιλαμβάνει τόσο διακοπτικό στάδιο ισχύος όσο και διακοπτικό τροφοδοτικό με διόρθωση του συντελεστή ισχύος (αλά Jeff Rowland).
Μετά από αρκετές γενιές εξέλιξης, έχουμε πια την επόμενη μορφή της τεχνολογίας UFPD 2 στους ακριβότερους ολοκληρωμένους I25 και I35, με τον Ι15 της δοκιμής να περιλαμβάνει την ίδια σοφιστικέ τροφοδοσία αλλά με στάδιο εξόδου προσαρμοσμένο στις ανάγκες της Primare module από την Hypex, το UcD 102. Σύμφωνα με την εταιρία, η μαζική παραγωγή του Hypex επιτρέπει να παραχθεί σε πολύ καλή τιμή ένας ενισχυτή σαν τον Ι15, που αποδίδει 60 πολύ οδηγικά watt στα 8Ω. Αλλά ο Ι15 δεν είναι απλά μια προσιτή εκδοχή των κορυφαίων προτάσεων της Primare. Άλλο τόσο είναι κι ένας προικισμένος streamer, εξοπλισμένος σαν αστακός και με τον χειρισμό να γίνεται παιχνίδι μέσα από την εφαρμογή Prisma της Primare.
ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΟΥ
Η νέα σειρά των «15» μας εισάγει στη γκάμα της Primare και περιλαμβάνει τον ολοκληρωμένο Ι15, το CDp/streamer/DAC CD15 και τον ανεξάρτητο streamer/DAC SC15. Κοινό χαρακτηριστικό των τριών συσκευών είναι το μικρότερο του κανονικού μέγεθος, περίπου στα ¾ του στάνταρντ σασί, το χαμηλό ύψος του και η απουσία των χαρακτηριστικών περιστροφικών ρυθμιστικών, που βρίσκουμε στις ακριβότερες σειρές.
Κατά τα άλλα η σχεδίαση είναι 100% αναγνωρίσιμη Primare και το φινίρισμα στα γνωστά υψηλά στάνταρντ της εταιρίας. Οι στρογγυλεμένες γωνίες στο σασί και την κεντρική oled οθόνη και η αλουμινένια πρόσοψη που παρουσιάζει κενό με το υπόλοιπο σασί και δείχνει να αιωρείται, είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα των Primare, ενώ τα τρία πόδια με το τρίτο πίσω στο κέντρο είναι το γνωστό μοτίβο που ακολουθούν όλα τα Primare, απλώς τα πόδια δεν είναι τόσο ογκώδη όσο στα μεγαλύτερα μοντέλα. Η ισορροπία του σασί δείχνει πολύ σταθερή και δεν μπατάρει προς κάποια πίσω γωνία, ελλείψει στοιχείων που θα προσέθεταν ασύμμετρο βάρος, όπως είναι οι ψύκτρες και οι μετασχηματιστές.
Επί της ουσίας, ο Ι15 εμπεριέχει τα πάντα και ακυρώνει την ανάγκη για ανεξάρτητο streamer, μπορεί συνεπώς να αποτελέσει το κέντρο ενός συστήματος και το μόνο που θέλει είναι ένα ζευγάρι ποιοτικά ηχεία (άντε κι ένα τράνσπορτ, αν «στρίβετε» ακόμη CD).
Υπάρχει ο παραδοσιακός USB DAC με αρκετές ακόμη κλασικές ψηφιακές εισόδους, μια USB A για μέσα αποθήκευσης και άφθονο streaming ασύρματο και ενσύρματο, όπου υποστηρίζονται οι δημοφιλείς πλατφόρμες AirPlay και Bluetooth για ροή περιεχομένου από τις φορητές μας συσκευές. Παρέχεται απευθείας πρόσβαση στο Spotify ενώ το ενσωματωμένο Chromecast ανοίγει το παράθυρο σε πληθώρα διαδικτυακών υπηρεσιών και ψηφιακό φωνητικό βοηθό.
Ο Ι15 μπορεί επίσης να ψάξει για αρχεία στους σκληρούς δίσκους που συνδέονται με το τοπικό μας δίκτυο. Για τον έλεγχο όλων αυτών των λειτουργιών απαιτείται η χρήση της εφαρμογής Prisma, μέσα από την οποία μπορούμε επίσης να χειριστούμε και την USB A. Η εφαρμογή είναι πολύ καλά σχεδιασμένη και η χρήση της κύλησε χωρίς προβλήματα, τουλάχιστον στην έκδοση για Android.
Η οθόνη του Ι15 παρέχει εξάλλου πρόσβαση στις λειτουργίες του set up που μόνο λίγες δεν είναι (ονομασία εισόδων, ρύθμιση gain, ισορροπία καναλιών, fixed στάθμη για pass through κλπ). Η επιλογή των εισόδων, η ρύθμιση της στάθμης και η πλοήγηση στα μενού μπορεί να γίνει τόσο από τα πλήκτρα της πρόσοψης όσο και το τηλεχειριστήριο, πέραν της Prisma, αλλά η τελευταία είναι απολύτως απαραίτητη για το streaming όσο και την αναπαραγωγή μέσω της Type A της πλάτης.
ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ
Το εσωτερικό του ενισχυτή είναι εξαιρετικά τακτικό και η εικόνα είναι τελείως αντισυμβατική για ενισχυτή, αν έχετε συνηθίσει τους παλαιάς κοπής, γραμμικούς ενισχυτές. Είναι μια εικόνα που στο μέλλον θα βλέπουμε σε όλο και περισσότερους ισχυρούς ενισχυτές στερεάς κατάστασης, τουλάχιστον στις εισαγωγικές κατηγορίες του high-end. Τα μεγάλα γραμμικά τροφοδοτικά και οι εξεζητημένες κατασκευές σε ΑΒ και Α θα παραμείνουν αλλά θα κοστίζουν ακριβά, όπως και οι λαμπάτοι ενισχυτές, αφού η γραμμική ενίσχυση έχει μεν τις χάρες της, είναι όμως πολύ μπελαλίδικη στην υλοποίηση.
H βασική πλακέτα περιλαμβάνει τις ψηφιακές πηγές και τα κυκλώματα ελέγχου, με «διόρωφες» προσθήκες για τον DAC (δεξιά) και το network bridge (κέντρο). Το στάδιο εξόδου βρίσκεται στη μικρή πλακέτα αριστερά, πρόκειται για το UcD 102 V1 που περιλαμβάνει σε μικρή ψύκτρα τέσσερα Μosfet ισχύος IRFB4019 και έχει τύχει προσαρμογής από την Primare ώστε να ταιριάζει στον εταιρικό ήχο.
Σαφώς παίζει τεράστιο ρόλο η custom διακοπτική τροφοδοσία την οποία ο Ι15 μοιράζεται με τα ακριβότερα μοντέλα της εταιρίας και δεν είναι τυχαίο πως αυτή καταλαμβάνει τη μεγαλύτερη βοηθητική πλακέτα, πίσω από την πρόσοψη. Οι Σουηδοί έχουν επιλέξει για όλη τη σειρά των «15» τον μετατροπέα AK4490 της AKM, με το κύκλωμα να υλοποιείται σε μικρή, διπλής όψης πλακέτα. Εκεί βρίσκουμε ακόμη έναν A-to-D (PCM1863) για την ψηφιοποίηση της αναλογικής εισόδου, τέσσερις τελεστικούς Ν5532 στο στάδιο εξόδου και τη ρύθμιση της στάθμης που γίνεται με ζυγισμένο τρόπο, μέσω του ολοκληρωμένου κυκλώματος NJW1195 της JRC, σε 99 βήματα. Σε ό,τι αφορά την USB, η Primare έχει επιλέξει το controller SMSC USB2514B ενώ για την Εthernet και τις ασύρματες συνδέσεις, υπάρχει μια μικρή πλακέτα της Libre, με το streaming module LS9AD.
Τα μηχανήματα που υλοποιούνται με πληθώρα τσιπ και υλικά επιφανείας έχουν τη φήμη πως αργούν να στρώσουν και αυτή ήταν η περίπτωση με τον Ι15, ο οποίος αρχικά έπαιζε χωρίς συνοχή και μουσικότητα και χρειάστηκαν περί τις 50 ώρες για να αποκτήσει τα βασικά και γύρω στις 100 για να σταθεροποιήσει την απόδοσή του.
Παρά την τάξη Δ και το διακοπτικό τροφοδοτικό, ο ενισχυτής αυτός παράγει αρκετή ζέστη, πιθανόν από τα κυκλώματα ελέγχου, έτσι θα σας συμβουλεύαμε να αφήσετε κάποιο χώρο γύρω του. Τον πλαισιώσαμε με αρκετά ηχεία και έδειξε πως δεν φοβάται τα μεγάλα μόνιτορ ή τα μικρά, πολύ αναίσθητα ηχεία. Έχει εξαιρετικές ικανότητες οδήγησης παρά την περιορισμένη του ισχύ και μάλιστα είναι εξπέρ της πρώτης οκτάβας, την οποία αποδίδει πιστά και χωρίς «συντομεύσεις». Πολλοί ισχυροί ενισχυτές ΑΒ με γραμμικά τροφοδοτικά «φουσκώνουν» και αργούν τα μεγάλα μήκη κύματος, περνώντας για ογκώδεις, αλλά συχνά καλύπτουν έτσι την καθαρή έκταση του βαθέως χαμηλού. Άλλοι, πάλι, ρέπουν προς την ταχύτητα και προκύπτουν λεπτοί στο μπάσο, κι αυτό δυστυχώς περιλαμβάνει και αρκετούς σε τάξη Δ.
Ο Ι15 έχει μεν κορυφαία ταχύτητα και είναι αστραπιαίος στο βαθύ χαμηλό, όμως η δύναμή του χαμηλά «επιμένει» και καταφέρνει να «ξυπνήσει» ακόμη και στριφνά ηχεία, χαρίζοντας όγκο με ισχυρά μέτωπα με τρόπο σχεδόν αόρατο. Ούτε λεπτός, ούτε βαρύς λοιπόν, απλώς ικανότατος στην απόδοση των μεγάλων δυναμικών αντιθέσεων, με αποτέλεσμα να ρέει φυσικά και ήρεμα, χωρίς να δίνει την εντύπωση ότι βιάζεται ή αργοπορεί. Παρόμοιο είναι το μοτίβο στα πρίμα, που είναι μεν ζωηρά και λεπτομερή αλλά ογκώδη, χωρίς αφύσικη οξύτητα. Η ανάλυση είναι έξοχη για το κόστος του ενισχυτή, δείχνει σταθερή σε όλο το φάσμα και ανεξάρτητη από τις στιγμιαίες απαιτήσεις του προγράμματος. Ο ενισχυτής δεν «επιλέγει» δηλαδή κάποια περιοχή για να δώσει έμφαση στην ερμηνεία του αλλά είναι εξαιρετικά ομοιογενής και συνεκτικός.
Η τονική καμπύλη είναι βέβαια ουδέτερη και ακούγεται ως μια φυσική εξέλιξη των παλαιότερων, γραμμικών Primare. Εντούτοις, ο ενισχυτής αφήνει μια αδιόρατη αλλά υπαρκτή ζεστή αίσθηση που κάνει τις πολύωρες ακροάσεις ξεκούραστες και σε τραβάει μέσα στη μουσική. Δεν είναι κάποια τονική επιτήδευση αλλά το είδος της οργανικής ησυχίας που τόσο πολύ αναζητάμε στο high end.
Η σκηνική του παρουσία διαφέρει αρκετά από τα συνήθη πρότυπα, μιας κι εδώ οι μεσαίες συχνότητες δείχνουν πιο ενσωματωμένες στο σύνολο και περιβάλλονται έντονα από χώρο και αέρα, συμπληρώνονται δε αδιόρατα από τα μπάσα και τα πρίμα. Η σκηνή είναι ιδιαίτερα παλλόμενη για μεγάλο βάθος πεδίου αλλά σπανίως η δράση «εκτοξεύεται» προς το μέρος του ακροατή. Αντίθετα παραμένει ακλόνητη στη θέση της, με εστίαση που δεν επιδέχεται μεν κριτική αλλά με μια αίσθηση «διάχυσης» σε όλη τη σκηνή που διαφέρει αισθητά από την πιο «οπτική» εστίαση των ενισχυτών σε ΑΒ.
Χρονικά, ο ενισχυτής κυλάει όμορφα, δεν συμπιέζει τη διάρκεια της νότας και δεν επιμένει στην ατάκα, δίνοντας πολύ ισορροπημένα τις χρονικές αξίες. Γενικότερα, δεν θα σε καλέσει ποτέ να τον «προσέξεις» και να τον «κατανοήσεις» κι αυτό συγκαταλέγεται στα υπέρ του. Η ίδια, ξέγνοιαστη νοοτροπία μας περιμένει με τη χρήση των πηγών του, όπου η ποιότητα του αρχείου είναι πιο σημαντική από τη μέθοδο σύνδεσης και ο ενισχυτής αξιοποιεί στο έπακρο τις LAN συνδέσεις, χωρίς να δείχνει κάποια προτίμηση προς τις USB ή τις S/PDIF.
O I15 είναι εν τέλει ένα πλήρες κέντρο οικιακής ψυχαγωγίας υψηλής ποιότητας και εργονομίας, που τιμάει την κατηγορία τιμής του τόσο ως ενισχυτής όσο και ως streamer και DAC. Θέτει ψηλά την μπάρα για τον ανταγωνισμό με τις επιδόσεις του, αλλά είναι ο «αθόρυβος» τρόπος που τα κάνει όλα αυτά να δείχνουν τόσο απλά κι εύκολα, το στοιχείο εκείνο που μας συγκίνησε περισσότερο σε αυτόν.
Σπάνια τέτοια πληρότητα έρχεται σε τόσο μικρό μέγεθος και τιμή που δεν είναι απαγορευτική για το ευρύ κοινό.
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΙΣΧΥΣ: 2x60W/8Ω, 2x100W/4Ω
ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΕΙΣΟΔΟΙ: USB-Β, USB-A, 3xOπτική, 1xOμοαξονική, 1×3,5 χλστ.
STREAMER: LAN, WLAN, AirPlay, Bluetooth, Chromecast
ΑΝΑΛΟΓΙΚΕΣ ΕΙΣΟΔΟΙ: 1xγραμμής RCA (9,5kΩ), 3,5 χλστ.
ΕΞΟΔΟΙ: 1xPre out (RCA/150Ω), 1xOμοαξονική
ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ: PCM μέχρι 384KHz/32bit (USB), DSD128
ΑΡΧΕΙΑ: WAV, LPCM, AIFF, FLAC, ALAC, MP3, MP4 (AAC), WMA, OGG, DSD
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ(ΠxΥxΒ): 35×7,3×32,9 εκ.
ΒΑΡΟΣ: 6,4 κιλά
93%
ΣΧΟΛΙΟ
H Primare καταθέτει το «ανθρώπινο» πρόσωπο της τάξης Δ και το κάνει με γούστο και μουσική ουσία, ακόμη και στον εισαγωγικό Ι15 που έρχεται, για λόγους οικονομίας, εξοπλισμένος με το φημισμένο στάδιο εξόδου UcD.
ΕΠΑΦΗ
ΤΙΜΗ: 1.750 €
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ