AΡΚΟΥΝ ΛΙΓΑ ΛΕΠΤΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ 4.3 ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΣΧΕΔΙΑΣΗΣ. ΤΟ ΜΙΚΡΟ LARSEN ΔΕΝ ΠΙΑΝΕΙ ΧΩΡΟ, ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ΒΑΘΥ ΧΑΜΗΛΟ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΝΕΣΗ ΣΤΗ ΡΟΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΙΜΠΡΟ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΜΕΙΝΕΙ ΑΞΕΧΑΣΤΗ.
KEIMENO: ΠΑΡΙΣ ΚΩΤΣΗΣ
Η Larsen διαθέτει μια ολιγομελή γκάμα ηχείων δαπέδου για τοποθέτηση αποκλειστικά κοντά στον τοίχο, με ριζικά διαφορετική σχεδίαση σε σχέση με τους κανόνες που διέπουν τα σύγχρονα ηχεία.
Στηρίζονται στη δουλειά του Σουηδού Stig Carlsson που κατασκεύαζε τα περίφημα Sonab τις δεκαετίες του ‘60, του ‘70 και του ‘80 και ακολουθούν την αρχή των Orthoacoustics, σύμφωνα με την οποία οι ανακλάσεις του χώρου είναι «καλές» και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της αναπαραγωγής.
Αυτή την παράδοση συνεχίζει σήμερα η Larsen, καθώς ο ιδιοκτήτης της John Larsen θήτευσε πλάι στον Carlsson από το 1980 μέχρι το 1997, οπότε και απεβίωσε ο εφευρέτης της ιδέας. Ηχεία με σχεδιασμένο ανακλώμενο ήχο έχουν παράγει κατά καιρούς και άλλοι κατασκευαστές, με την Bose να είναι ίσως η πιο γνωστή, ενώ παρόμοια δουλεύουν και τα παντοκατευθυντικά ηχεία με πρωτότυπους μετατροπείς όπως τα MBL.
Στα Larsen όμως η ιδέα εφαρμόζεται από το βαθύ χαμηλό και δεν περιλαμβάνει έξτρα μεγάφωνα γύρω-γύρω στην καμπίνα ούτε δίπολη ή 360˚ακτινοβολία από σπέσιαλ μεγάφωνα μεσαίων και υψηλών συχνοτήτων.
Το 4.3 και το μεγαλύτερο 6.2 είναι δύο δρόμων-δύο μεγαφώνων, με κεκλιμένη μπάφλα λοξά διαταγμένη ως προς την ορθογώνια καμπίνα, η οποία φορτίζεται από τριγωνική οπή που επίσης ανοίγει στην επάνω πλευρά των ηχείων.
Τα δύο μεγαλύτερα μοντέλα (8.2 και 9) έχουν δύο επιπλέον τουίτερ, τοποθετούνται οριζόντια στο επάνω μέρος της καμπίνας, παίζουν από τα 5ΚΗz στα -10dB και είναι καλωδιωμένα εκτός φάσης, προσθέτοντας απλώς σε αέρα.
Επίσης, ένα επιπλέον γούφερ εσωτερικά σε μια σχεδίαση 2,5 δρόμων για να καλύπτουν μεγαλύτερους χώρους. Με άλλα λόγια, το μικρό 4.3 διατηρεί τις βασικές αρχές σχεδίασης όλων των Larsen και είναι το πιο προσιτό εισιτήριο στον μαγικό κόσμο της σουηδικής εταιρίας. Ας το δούμε από κοντά.
ΧΩΡΙΣ «ΒΙΤΡΙΝΑ»
Η σχεδίαση είναι πραγματικά ρηξικέλευθη και το ντιζάιν με τις λεπτομέρειες της κατασκευής στα όρια του παλιομοδίτικου. Ξεκάθαρα το 4.3 δεν έχει καμία high end «περιβολή» από όποια γωνία κι αν το κοιτάξεις και θα μπορούσε να προέρχεται από τη δεκαετία του 70.
Η ορθογώνια καμπίνα έχει πολύ μικρό ύψος και τοποθετείται πολύ κοντά στον πίσω τοίχο, να σκεφτείτε πως δέκα πόντοι είναι υπερβολικά μακριά και το μπάσο του αδειάζει. Εμείς καταφέραμε να το βάλουμε στα 7 εκ. και πήραμε πολύ γεμάτο χαμηλό με καλή διαγραφή που έπιασε μέρος της πρώτης οκτάβας του φάσματος, με γεμάτα τα 30Hz!
Το μπάσο αυτό είναι καλοφινιρισμένο, ευκίνητο, χωρίς αιχμές, με εντυπωσιακό σώμα, πυκνότητα και απόδοση των μεγάλων δυναμικών αντιθέσεων και δείχνει «ένα» με το δωμάτιο, αγκαλιάζοντας τον ακροατή με τρόπο που παραπέμπει σε τελειοποιημένη διέγερση δωματίου από πολλαπλά υπογούφερ. Καμία σχέση με τυπικά ρεφλέξ δηλαδή που «μαζεύουν χαμηλό» κοντά σε τοίχους και γωνίες και μπορεί κάλλιστα να αδειάζουν στις θέσεις ακρόασης.
Ο σωλήνας στο 4.3 είναι τριγωνικής διατομής, εκτονώνεται στις εσωτερικές εμπρός γωνίες του ζεύγους και καλύπτεται από παχύ αποσβεστικό υλικό στο σχήμα του. Τα ηχεία είναι συμμετρικά σχεδιασμένα, οι αναδυόμενες κεκλιμένες μπάφλες με τα μεγάφωνα τοποθετούνται στις εξωτερικές πλευρές και ακτινοβολούν υπό γωνία 45˚ προς τον ακροατή.
Φυσικά οι καμπίνες μπαίνουν παράλληλα προς τον πίσω τοίχο και καλό είναι η απόσταση ανάμεσα στα ηχεία να είναι λίγο μικρότερη από εκείνη με τον ακροατή για καλύτερο στέρεο εφέ. Αυτό είναι προφανώς εύκολο, διότι ο τοίχος είναι αρκετά μακριά από τις θέσεις ακρόασης και μένει πολύς χώρος ανάμεσα στον ακροατή και τα ηχεία. Τα 4.3 σύντομα ενσωματώνονται στο ντεκόρ του σπιτιού και η σύζυγος μένει ευχαριστημένη που δεν είναι «μες τη μέση».
Το μόνο σημείο προσοχής είναι τα δύο βύσματα της πλάτης, κεκλιμένα μεν και στις εξωτερικές πίσω γωνίες, αλλά λόγω θέσης ξεχνάμε τα υπερβολικά μεγάλα βύσματα και τα χονδρά καλώδια. Το περίβλημα της καμπίνας στο 4.3 είναι από νοβοπάν φινιρισμένο με ποιοτικό καπλαμά.
Ο θάλαμος του γούφερ και ο διάδρομος του ρεφλέξ είναι από MDF και βλέπουμε μια πολυγωνική μπάφλα, η πλάτη της οποίας είναι καμπυλωμένη και βυθίζεται εντός της καμπίνας, χτίζοντας τη διαδρομή του τριγωνικού σωλήνα ανάμεσα στο MDF και το νοβοπάν.
Το τουίτερ εξέχει της μπάφλας και βιδώνεται μόνο με τις δύο κάτω βίδες του. Σε αυτή την έκδοση που είναι πολύ φρέσκια (Μάρτης 2021) το ηχείο, μετά από δέκα χρόνια ως 4.2, απέκτησε νέα μεγάφωνα της SB Acoustics (αντί για Scanspeak) και ανασχεδιασμένο φίλτρο συχνοτήτων.
Η αλλαγή έγινε επειδή η σχεδίαση απαιτεί πολύ πλατιά απόκριση των πρίμων και το SB παίζει στις 30˚ πρακτικά ό,τι παίζει και on axis (-3dB@18KHz@30˚). Σκοπός είναι το ηχείο να παίζει το ίδιο σε μια μεγάλη γωνία ώστε να διεγείρει ομοιογενώς το δωμάτιο.
Πάντως, εμείς δεν βλέπουμε τίποτε από αυτή τη δομή ή τα μεγάφωνα, καθώς το κάλυμμα πρέπει να μένει μόνιμα στη θέση του. Έχει μεταλλικό πλαίσιο βαρέως τύπου, κάθεται σταθερά στη θέση του και περιλαμβάνει απόσβεση στην πίσω εσωτερική γωνία του.
Το 4.3 δεν έχει την βοηθητική «πλάτη» των μεγαλύτερων μοντέλων ή το προσεγμένο φινίρισμά τους στο επάνω τμήμα, αλλά καθώς είναι μόνιμα ντυμένο δεν δημιουργεί κανένα παράπονο.
ΕΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΗΧΟ ΜΑΣ
Προφανώς τα ηχεία δεν είναι κατάλληλα για near field παρατήρηση της σκηνής. Χαλαρώνουμε λοιπόν στο καναπέ μας και πατάμε το play, φροντίζοντας να το πλαισιώσουμε με έναν αρκετά ισχυρό ενισχυτή, καθώς ακούγεται λιγότερο ευαίσθητο από τα δηλωμένα 87dB ή/και η ιδιαίτερη σχεδίασή του, μια βαθιά σύζευξη με το δωμάτιο, ανεβάζει τις απαιτήσεις σε ισχύ.
Το χαμηλό του είναι συγκλονιστικά γεμάτο και βαθύ, εκφραστικό και ρυθμικό κι ας μην έχει την πιο καθαρή διαγραφή στο κάτω όριο, ίσως επειδή ακούμε στην ουσία μαζί με αυτό και την ενίσχυση του χώρου μας. Οι μεσαίες είναι ογκωδέστατες, ομαλότατες και εξαιρετικά ευκρινείς, με εξαιρετικές χροιές και ελευθερία ροής. Τα πρίμα είναι σωματώδη, απαλά, γρήγορα και δυναμικά μαζί.
Τοποθετούνται λίγο πιο πίσω στη σκηνή σε σχέση με τα ηχεία αναφοράς μας, όμως αυτό δεν δημιουργεί στερήσεις καθώς όλο το φάσμα μοιάζει να προέρχεται σαν ολόγραμμα «μέσα» από τον πίσω τοίχο και ο αέρας ανάμεσα στα όργανα του «περισσεύει».
Τα ανώτερα πρίμα ακούστηκαν ιδιαίτερα ήπια στον καλά ντυμένο χώρο μας, που είναι στημένος έτσι ώστε να «αντιστέκεται» στα πρίμα του σύγχρονου high-end μαζεύοντας τις ανακλάσεις τους και αναμένουμε να είναι πιο ζωηρά σε ένα συνηθισμένο σπιτικό περιβάλλον.
Το σύνολο του φάσματος είναι εξαιρετικά δεμένο και ομοιογενές, σαν μονόδρομο, η σκηνή είναι μεγάλη και στις τρεις διαστάσεις και η εστίαση απαλή αλλά ακλόνητη. Το 4.3 εξαφανίζεται πλήρως ως πηγή του ήχου μας και νομίζουμε πως ο ήχος έρχεται από παντού και μας αγκαλιάζει απολαυστικά.
Δεν μπορούμε να απομονώσουμε εύκολα ξεχωριστούς ήχους για να τους παρατηρήσουμε, αυτή η σκηνή δεν «διαλύεται στα συστατικά της» αλλά καταναλώνεται ολόκληρη καθώς το 4.3 τιμπράρει και ρέει με βιωματικό τρόπο που παρασέρνει συναισθηματικά τον ακροατή, κάνοντας τα σύγχρονα ηχεία να ακούγονται αποσπασματικά και χωρίς συνοχή, σαν μεταλλαγμένα.
Προσωπικά, μου έφθασαν 5 λεπτά για να ερωτευθώ τον ήχο των μικρών Larsen, όμως μου αρέσει το κλίμα των seventies και εσείς μπορεί να αντιδράσετε αλλιώς.
Σε κάθε περίπτωση, τα προτείνω ως την απόλυτη εναλλακτική των μοναδικών Wharfedale Linton και μια ακρόαση στην αντιπροσωπεία θα σας διαφωτίσει αν μπορεί αυτό το ηχείο να μιλήσει στην καρδιά σας.
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΤΥΠΟΣ: Ηχεία δαπέδου δύο δρόμων, ανάκλασης χαμηλών
ΜΕΓΑΦΩΝΑ: 174 χλστ. γούφερ, 25,4 χλστ. τουίτερ
ΑΠΟΚΡΙΣΗ: -3dB@28Ηz-20ΚΗz
ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ: 87dB/2,83V/m
ΕΜΠΕΔΗΣΗ: 8Ω
ΙΣΧΥΣ: 100Wrms
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (ΥxΠxΒ): 735x230x260 χλστ.
ΒΑΡΟΣ: 11,5 κιλά
94%
ΣΧΟΛΙΟ
Είναι μεν σύγχρονα, απηχούν όμως τις χρυσές δεκαετίες του audio περισσότερο κι από τις vintage επανεκδόσεις που είναι σήμερα της μόδας. Τα 4.3 κατασκευάζονται στη Σουηδία, τοποθετούνται αποκλειστικά πολύ κοντά στον τοίχο και μας απελευθερώνουν από το sweet spot και τις έγνοιες της «παρατήρησης».
ΕΠΑΦΗ
ΤΙΜΗ: 1.400€
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ