Focal Sopra N°2 Review | HIGH-END ΗΧΕΙΑ ΔΑΠΕΔΟΥ
Η σειρά των Γάλλων που ενθουσιάζει με τη φρέσκια εμφάνιση και τον πολύ μουσικό όσο και συγκροτημένο ήχο της. H Sopra έχει τις δικές της πατέντες και δεν ζηλεύει διόλου τα Utopia…
Το «πρόβλημα» με τα hi-end ηχεία της Focal είναι ότι πάντα υπήρχαν τα Utopia… και τα άλλα. Η σειρά Electra αναλάμβανε συνήθως να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, είχε την βαριά αποστολή να δελεάσει το κοινό που απλώς δεν μπορούσε να ανέβει τόσο ψηλά σε τιμή και να το πείσει ότι παίρνει ένα «προσιτό Utopia».
Τα χαρακτηριστικά μεγάφωνα κώνου Verre-Verre (διπλός κώνος υαλονημάτων «W» με ενδιάμεση απόσβεση), αργότερα τα ανεστραμμένα τουίτερ βηρυλλίου και παλαιότερα η καμπίνα με τη γεωμετρία Focus Time (στα Electra του millenium) ήταν μερικά από τα βασικά όπλα που κατέβαιναν στα Electra από τα Utopia και που ναι μεν έδιναν τον χαρακτηριστικό ήχο της εταιρίας, αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό ώστε να μιλάμε για εξωτικές, near-Utopia καταστάσεις.
Αυτό εξακολούθησε να ισχύει ακόμη και με τα Be2, που είναι εξαιρετικά hi-end ηχεία αλλά χωρίς αυτό το μαγικό μουσικό άγγιγμα που μας έχουν μάθει τα πιο μεγάλα Focal. Η νέα σειρά Sopra ανατρέπει τώρα αυτό το σκηνικό, τίθεται ανάμεσα στα Electra Be2 και τα Utopia III και όχι μόνο θυμίζει οπτικά τις ναυαρχίδες των Γάλλων αλλά εφαρμόζει και μερικές φρέσκες ιδέες που την καθιστούν πραγματικά ξεχωριστή.
Μάλιστα, αν δεχτούμε ότι τα τελευταία Utopia έχουν περάσει στο στάδιο της “υπερπαραγωγής” και θέτουν πολύ μεγάλες απαιτήσεις από τους χώρους και τα συνοδά, τα Sopra διατηρούν ένα πιο χαμηλό προφίλ με ευκολία χρήσης και προσφέρουν τουλάχιστον το 90% της μαγείας της μεγάλης σειράς χωρίς ιδιαίτερο κόπο ή έξοδα.
Αυτό συμβαίνει επειδή οι Γάλλοι στρώθηκαν στη δουλειά, πήραν τα κλασικά συστατικά τους από την Electra, τα αναβάθμισαν αποτελεσματικά και τα προσάρμοσαν πανέξυπνα ώστε να πιάσουν μεγάλη απόδοση με λογικό κόστος και μέγεθος. Χαρακτηριστικά παραδείγματα, τόσο το μιντρέιτζ με το σύστημα απόσβεσης TMD όσο και το τουίτερ με την φόρτιση IHL, οι δύο νέες πατέντες της Focal που δημιουργήθηκαν για χάρη των δύο, προς το παρόν, μοντέλων της σειράς.
Εικόνα από το μέλλον
Τα Νο1 και Νο2 της Sopra είναι περίεργα ονόματα για ηχεία αφού θυμίζουν ενισχυτές της Mark Levinson. Δεν ξέρω αν αυτό είναι τυχαίο, πάντως το δέσιμο του Νο2, που είναι το τρίδρομο δαπέδου της νέας σειράς το οποίο κατέφθασε στα γραφεία του περιοδικού με το προκλητικό φινίρισμα Electric Orange, με τον Mark Levinson No585 ήταν απλά ονειρικό.
Έχω ακούσει ξανά ταίριασμα Focal-ML, πάντα ήταν μια πετυχημένη συνταγή αφού οι Mark έχουν μουσικότητα, όγκο και ισορροπία όσο ελάχιστοι ακόμη και διαχειρίζονται σωστά τις απαιτήσεις των Focal χωρίς να τα “ισοπεδώνουν”. Αυτή τη φορά όμως ήταν κάτι παραπάνω από μια αρμονική συνεργασία, αφού η διαφάνεια και η ανάπλαση των αρμονικών και του χρονισμού κινήθηκαν σε υψηλότατα επίπεδα, στα οποία δύσκολα φθάνουν ακόμη και σημαντικά ακριβότερα σετ ενισχυτών και ηχείων.
Το Sopra Νο2 δείχνει στα χαρτιά ως ένα πολύ καλόβολο ηχείο. Με ευαισθησία άνω του μέσου όρου και ομαλή αντίσταση, προτείνεται για ενισχυτές από 40Wrms και το μπάσο του φθάνει στα 34Hz. Το σχετικά κόμπακτ μέγεθος δεν θα αποτελέσει πρόβλημα για το τυπικό ελληνικό σαλόνι αφού ακόμη και τα 54 εκ. του βάθους δεν δείχνουν στο μάτι τόσο πολλά, καθώς η γεωμετρία της καμπίνας δεν είναι ορθογώνια.
Βέβαια, τα 55 κιλά δεν κρύβονται με τίποτα και θα απαιτήσουν προσεκτικούς χειρισμούς κατά το στήσιμο. Η μεγάλη μάζα οφείλεται κυρίως στην πολύ αδρανή καμπίνα και την ακραία παχιά πρόσοψη των 69 χιλιοστών, που υλοποιεί την τεχνική Gamma Structure. Πριν αναφερθούμε όμως στις τεχνικές λεπτομέρειες και τις πατέντες των Sopra, σας καλώ να προσέξετε τις έντονα καμπύλες επιφάνειες των Sopra Νο2, από όποια γωνία κι αν τα κοιτάξει κανείς.
Μέχρι και η πρόσοψη έχει πολύ έντονη καμπύλη στο οριζόντιο επίπεδο και οι ακμές στις άκρες της απλώς δεν υπάρχουν! Σε συνδυασμό με τα μεταλλικά δακτυλίδια που καλύπτουν τα σασί και «εξαφανίζουν» τις βίδες, δημιουργούν ένα εξαιρετικά ομαλό υπόβαθρο για την ακτινοβολία των μεγαφώνων, ελαχιστοποιώντας τις ανεπιθύμητες διαθλάσεις και διευρύνοντας με πιο ισορροπημένο τρόπο τη διασπορά. Είναι μια εικόνα «επόμενης γενιάς» που κάνει ακόμη και τα Utopia III, πόσο μάλλον τα Electra Be2, να μοιάζουν πιο συμβατικά.
Τη δελεαστική εικόνα του Νο2 συμπληρώνει η μαύρη βάση από αδρανές γυαλί με πάχος 19 χιλιοστά και το επίσης γυάλινο άνω πάνελ, ενώ εξαιρετικής αντιληπτής ποιότητας είναι τόσο οι τέσσερις ρυθμιζόμενοι κώνοι στήριξης όσο και τα βύσματα σύνδεσης του ηχείου.
Το οπλοστάσιο των Sopra
Η κληρονομιά από τα Utopia περιλαμβάνει λοιπόν ξανά την τεχνική Focus Time, με σύγκλιση των ακουστικών κέντρων των μεγαφώνων στη θέση ακρόασης. Για να επιτευχθεί αυτό, το τμήμα με τα γούφερ έχει κλίση προς τα πίσω και το τμήμα με το μιντρέιτζ έχει κλίση προς τα εμπρός.
Στην ουσία, οι επί μέρους καμπίνες δεν είναι ανεξάρτητες μεταξύ τους και έχουν κανονικό σχήμα, αλλά σχηματίζουν τη Focus Time γεωμετρία με τη βοήθεια του μεσαίου τμήματος που έχει πολύπλοκη εσωτερική δομή αλλά δεν επιβαρύνει υπέρμετρα το κόστος, αφού κατασκευάζεται από πολυουρεθάνη. Το τμήμα αυτό είναι και το peak της προσωπικότητας των Sopra.
Η καμπύλη πρόσοψή του είναι μεταλλική, βαμμένη ματ, και φιλοξενεί τον θόλο ανεστραμμένου βηρυλλίου. Το πίσω μέρος του είναι ανοιχτό καθώς εκεί καταλήγει η οπίσθια χοάνη που αποσβαίνει το πίσω κύμα του τουίτερ, σύμφωνα με την πατενταρισμένη τεχνική IHL (Infinite Horn Loading). Τόσο το άνοιγμα αυτό όσο και το ίδιο το τουίτερ καλύπτονται από μια έξυπνη σίτα με μεταβλητό πλέγμα, πιο ανοιχτό στο κέντρο και πιο κλειστό στις άκρες.
Εσωτερικά στην κεντρική αυτή φέτα του ηχείου, υπάρχουν ανοίγματα που επιτρέπουν στα δύο 7ιντσα γούφερ να «δουν» προς την επάνω καμπίνα, κάτι που αυξάνει τον εσωτερικό όγκο για βαθύτερο χαμηλό χωρίς να μεγαλώνουν οι διαστάσεις του ηχείου.
Το ίδιο το μιντρέιτζ των 6,5 ιντσών περιορίζεται σε δικό του σφραγισμένο θάλαμο. Και τα τρία μεγάφωνα με τους κώνους «W» φέρουν δακτυλίδια Faraday στα μαγνητικά τους συστήματα με σκοπό τη σταθεροποίηση του πεδίου σε δυναμικές συνθήκες βάσει της τεχνικής NIC (Neutral Inductance Circuit). Πρόκειται για τεχνική που ακολουθούν και άλλοι κατασκευαστές μεγαφώνων, ωστόσο η Focal ισχυρίζεται πως η θέση των δακτυλιδιών αυτών και η ακριβής σύσταση τους επενεργεί πιο ισορροπημένα σε ευρύτερο φάσμα χωρίς να επηρεάζει τη δύναμη του πεδίου.
Η δεύτερη πατέντα των Sopra αφορά το μιντρέιτζ που, επιπλέον, χρησιμοποιεί μαγνήτη νεοδυμίου. Η ανάρτησή του φέρει δύο ομοκεντρικά δακτυλίδια κυλινδρικής διατομής, τα οποία με τον ελεγχόμενο και συνδυασμένο συντονισμό τους “αντισταθμίζουν” τον τυπικό συντονισμό της ανάρτησης και χαμηλώνουν θεαματικά τις παραμορφώσεις, αποφεύγοντας έτσι την ανεπιθύμητη αύξηση στη μάζα της ανάρτησης.
Στα Utopia αυτό έχει επιτευχθεί με τον περιφερειακό τερματισμό του κώνου με laser στην κατάλληλη γωνία κι εδώ η λύση είναι βέβαια λιγότερο εξωτική και κοστοβόρα, αλλά παραμένει λίαν αποτελεσματική. Η τεχνική λέγεται TMD (Tuned Mass Damper) και έχει την καταγωγή της στην αντισεισμική τεχνολογία που συναντάμε σε ουρανοξύστες αλλά και στην τεχνολογία αναρτήσεων σε super car. Εκεί σώζει ζωές, εδώ δίνει ζωή στις μεσαίες συχνότητες.
Η φόρτιση του χαμηλού, τέλος, γίνεται από οπή που ακτινοβολεί προς τη βάση του ηχείου και χάρη στην κλίση της καμπίνας και τον θάλαμο σχήματος «U» που σχηματίζεται, δεν υπάρχουν ενοχλητικοί συντονισμοί αλλά άμεση εκτόνωση και πιο ελεγχόμενη διέγερση του χώρου.
Επιδόσεις
Το ηχείο αυτό είναι γεμάτο καλά νέα και ηχητικές εκπλήξεις πρώτου μεγέθους. Έχει πολύ μεγάλη διασπορά και άριστη τονική ισορροπία off-axis, έτσι προτίμησα να του δώσω μια μικρή μόλις κλίση προς τα μέσα, κάτι που επιτρέπει μια πιο ολογραφική και πλατιά σκηνή, αρκεί βέβαια να έχει ληφθεί φροντίδα για τις πλευρικές ανακλάσεις του χώρου.
Επιπλέον, το μικρό toe in αφήνει το μπάσο να διεγείρει πιο έντονα το χώρο. Με παλαιότερα Electra αυτό δεν ήταν τόσο εφικτό καθώς το μπάσο τους ήταν κάπως «ατίθασο» αλλά εδώ ο έλεγχος στο βαθύ χαμηλό είναι σχεδόν… αδιαπραγμάτευτος. Γενικότερα το ηχείο εξαφανίζεται εύκολα στην ευρύτερη χαμηλή περιοχή και δεν υπάρχουν ακουστά ίχνη από την καμπίνα.
Η διέγερση του χώρου είναι έντονη, γρήγορη και πολύ καθαρή στα μικρά Hz και το Νο2 δείχνει ότι όντως μπορεί να καλύψει μεγάλους χώρους έως 70 τ.μ. Καθώς δεν υπάρχει φούσκωμα στις επόμενες οκτάβες μέχρι τις μεσαίες, μην περιμένετε πως μια κακή θέση στο χώρο με ακύρωση χαμηλά θα αντισταθμιστεί από τη συνηθισμένη σε άλλα ηχεία έμφαση στα 100-150Hz και το ηχείο θα “μικρύνει” υπό τέτοιες συνθήκες.
Το κρος στα 250Hz είναι πολύ πετυχημένο ως χροιά και ταχύτητα και τα γούφερ αποδεικνύονται ικανότατα, με χαμηλές παραμορφώσεις, εντυπωσιακά μέτωπα και άριστο διαχωρισμό, ανακτώντας εύκολα τον έλεγχο ακόμη και στα πιο δύσκολα σημεία του προγράμματος. Το μπάσο λοιπόν είναι ΟΚ από κάθε άποψη αλλά δεν παύει να είναι το πιο συμβατικό τμήμα του φάσματος. Στις μεσαίες και τα πρίμα, από την άλλη, το ηχείο ψάχνει για αντίπαλο…
Χάρη στις δύο πατέντες της Focal, το Sopra No2 έχει ηλεκτροστατικού επιπέδου γραμμικότητα στις φωνές, τα έγχορδα και τα πνευστά, είναι πεντακάθαρο και πλήρες τίμπρου και δεν παρουσιάζει απολύτως κανένα στένεμα, προβολικότητα, σκληρότητα ή ασυνέχεια στο κρος στα 2,2KHz, εκεί όπου τα πρώτα Focal με βηρύλλιο είχαν αποδειχτεί βασανιάρικα.
Η έλλειψη συμπίεσης στις μεσοϋψηλές είναι απρόσμενα καλή για ηχείο χωρίς χοάνες αλλά… για μισό λεπτό, μήπως αυτό συμβαίνει ακριβώς επειδή υπάρχει αυτή η χοάνη στο τουίτερ; Αυτή είναι και η πιο πιθανή εξήγηση αλλά συμβάλλουν σε αυτό τόσο το τουίτερ όσο και το μιντρέιτζ. Το νέο μιντ είναι σκέτος αέρας, γεμάτο χρώματα και αρώματα και ο άνω συντονισμός του είναι απλώς άφαντος, χωρίς να εξαναγκάζεται μέσω απότομης αποκοπής του φίλτρου.
Ποτέ δηλαδή δεν το ακούς να “τελειώνει” και να ανεξαρτητοποιείται από το τουίτερ, ούτε το ακούς να “φρενάρει” και να αποσβαίνει άτσαλα.
Ο χώρος που προκύπτει στις μεσοϋψηλές είναι έξοχος, η εστίαση και το ολογράφημα είναι για βραβείο και τα όργανα προκύπτουν ελεύθερα, παλλόμενα, με φυσικό χρόνο και γεμάτα φυσικές αρμονικές. Η μουσικότητα, απλώς, σε σκλαβώνει και σε παρασύρει συναισθηματικά στο έργο, με έναν τρόπο που θυμίζει πολύ έντονα ηχείο μεμβράνης.
Δεν είναι να απορεί κανείς που δεν ανιχνεύεται “ήχος βηρυλλίου” πουθενά στα πρίμα, καθώς το πανάλαφρο διάφραγμα λειτουργεί ανεμπόδιστα και δίνει πελώριο ήχο με εξαιρετικές δυναμικές, αέρα και ακρίβεια στις μεταβατικές.
Το Sopra No2 είναι τελικά ένα καταπληκτικό ηχείο, ιδανικό για οικιακούς χώρους και μουσικόφιλους που δεν επιθυμούν να προβληματίζονται και να προσέχουν τον ήχο τους αλλά που τους αρέσει να παρασύρονται από τη μουσική και από αυτή την άποψη δεν θεωρείται “μόνιτορ”.
Όμως, είναι σε θέση να αναλύσει τόσο καλά το αρμονικό χρώμα των οργάνων και να παραθέσει με τέτοια ελευθερία, ευκινησία και πιστότητα την εκτέλεση στήνοντας μια ολογραφική σκηνή για βραβείο, που οποιαδήποτε κατηγοριοποίηση θα το αδικούσε. Πιο τίμιο είναι να πούμε πως ακούγεται, απλά, ως μουσική. Ζωντανή, βιωματική και ψυχοθεραπευτική.
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
TΎΠΟΣ: Τριών δρόμων, ανάκλασης χαμηλών
ΜΕΓΑΦΩΝΑ: 2×7 ιντσών γούφερ, 6,5 ιντσών μιντ, 1 ίντσα τουίτερ
ΑΠΟΚΡΙΣΗ: 34Hz-40KHz
ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ: 91dB
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ: 8Ω (3,1Ω ελάχιστη)
ΠΡΟΤ. ΙΣΧΥΣ: 40-300W
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (ΥxΠxΒ): 1190x358x540 χλστ.
ΒΑΡΟΣ: 55 κιλά
97%
ΣΧΟΛΙΟ
Αν εξαιρέσουμε τα Utopia, τα Sopra No2 είναι με διαφορά τα καλύτερα Focal που έχουμε ακούσει μέχρι σήμερα. Πολύ συγκροτημένα στα χαμηλά, μαγικά στις φωνές και τα πρίμα, ελεύθερα και οργανικά, με πελώρια μουσική πληροφορία. Είναι και πανέμορφα, ένα στολίδι για το σαλόνι μας.
ΕΠΑΦΗ
ΤΙΜΗ: 15.950€
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ