Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΡΟΥΚΑΚΗ
Απλώνει τον βραχίονα, αρπάζει σφικτά ένα αντικείμενο, προσπαθεί να καταλάβει τι ακριβώς είναι αυτό, σκέφτεται, σκέφτεται και… ξεμένει από πληροφορίες.
Ένα ρομπότ στην μέση του πουθενά. Με πολλές απορίες. Μια μηχανή που δεν έχει ακόμη δυνατότητες περισυλλογής χωροχρονικών πληροφοριών (θέσης και προσανατολισμού στο χώρο), βαθμιαίας κατανομής εμπειρίας, γνώσης από το απλό προς το δυσκολότερο, επίσης αίσθησης θερμότητας, μεγέθους, σχήματος, αναγνώρισης υφής επιφανειών.
Δηλαδή όλων αυτών που εμείς, τα υπερσύγχρονα όντα διαθέτουμε, χρησιμοποιούμε και αξιοποιούμε καθημερινά. Συνδυαστικά μέσα από χειμάρρους πληροφοριών που αναγκαστικά επεξεργαζόμαστε με ευκολία, άνεση, αποτελεσματικότητα. Εντάξει σπάμε και κανένα ποτήρι…. Λειτουργική αστοχία.
Η βάση δεδομένων του δεν περιλαμβάνει κάτι σχετικό από όλα αυτά και οι αισθητήρες δεν στέλνουν επιπλέον δεδομένα. Κενό γνώσεων. Και μάλιστα πολλών. Οι απτικές δυνατότητες απέχουν ακόμη πολλά χρόνια από τις ανθρώπινες. Λέτε; Έτσι και έτσι.
Αυτή είναι μια από τις στιγμές καθημερινότητας που θα βιώσει ένα από τα συνηθισμένα ρομπότ με απτικές δυνατότητες, σημερινού επιπέδου. Και ποιο είναι το σημερινό επίπεδο; Δεν ξέρουμε, όλα τρέχουν προς τα εμπρός, επιταχυνόμενα.
Σε αντίθεση εμείς χρησιμοποιώντας τα δάκτυλα μας μέσω του δέρματος, των νευρικών απολήξεων, των μικρορευμάτων με τελικό αποδεκτή τον εγκέφαλο νοιώθουμε τα πάντα με διαφορεους τρόπους και τεχνικές αίσθησης.
Σχήμα, μέγεθος, βάρος, διαμόρφωση λείανσης – σκληρότητας επιφανειών, θέση στον χώρο, προσανατολισμό κινήσεων, Επίσης αυξομείωση θερμότητας, άρα και λόγω μέταλλο, ξύλο, λόγω των διαφορετικών αισθήσεων ψύξης που παράγονται.
Στα υλικά προστίθενται πλαστικό, ύφασμα, γυαλί, την ροή του αέρα, ακόμη και την ροή μικρής έντασης ρευμάτων και πολλά άλλα.
Με άλλα λόγια διαθέτουμε τους καλύτερους των αισθητήρων και όλη την αναγκαία κορυφαίας ποιότητας υποδομή. Τα ρομπότ όχι. Δεν νοιώθουν όλα αυτά. Ούτε μεμονωμένα, ούτε συνδυαστικά.
Χρειάζεται ακόμη πολύ, πάρα πολύ δουλειά. Όμως οι καλές ειδήσεις δημοσιεύτηκαν στο Applied Physics Reviews με δυο ερευνητές από το πανεπιστήμιο Tsinghua να παρουσιάζουν ομολογουμένως μια πολύ σοβαρή πρόταση, που ανοίγει νέους ορίζοντες στις απτικές δυνατότητες των ρομπότ σε συνθήκες καθημερινότητας και υψηλών απαιτήσεων.
Σε μια ολότελα καινούργια προσέγγιση οι ερευνητές από το πανεπιστήμιο αυτό προσπαθούν να μιμηθούν την θερμική αίσθηση που διαθέτει ο ανθρώπινος οργανισμός και να την ενσωματώσουν στον τρόπο λειτουργίας των ρομπότ για πληρέστερη αναγνώριση κάθε είδους αντικειμένων. Όμως δεν είναι τόσο απλό.
Προφανώς δεν αρκεί μια νέα γενιά αισθητήρων, ούτε μόνον νέο λογισμικό, καινούργιοι αλγόριθμοι, ισχυρά νευρωνικά δίκτυα προσωρινής μνήμης. Διότι χρειάζονται όλα μαζί ως μια ενιαία δομή.
Ένα μοτίβο συμπεριφοράς που αυτοτελώς θα αναγνωρίζει καλύτερα τα αντικείμενα. Αλλά και θα προστεθεί στην ήδη υπάρχουσα υποδομή απτικής αναγνώρισης.
Για τις ανάγκες της εργασίας κατασκευάσθηκε μια καινούργια γενιά αισθητήρων τριπλής διαστρωμάτωσης με δυνατότητα ανίχνευσης υλικών στην επιφάνεια, ένα πορώδες υλικό στην αίσθηση της διακυμάνσεων θερμότητας και στην πίσω πλευρά επιφάνεια αίσθησης πίεσης.
Η λειτουργία των αισθητήρων θα συνδυάζεται με ένα καινούργιο αλγόριθμο με διαδικασίες ταξινόμησης διαδοχικών σταδίων από το εύκολα αναγνωρίσιμο αντικείμενο έως το πλέον σύνθετο.
Για παράδειγμα εκκινώντας από ένα απλό χαρτοκιβώτιο σε φλούδες πορτοκαλιού και κατόπιν σε ύφασμα. Ένας χώρος διαλογής σκουπιδιών επελέγη για να δοκιμασθούν σε πραγματικές συνθήκες τα καινούργια ρομπότ με τον τριπλής διαστρωμάτωσης αισθητήρες και τους σχετικούς αλγόριθμους.
Οι μηχανές επέλεξαν και συνέλεξαν μια σειρά από συμβατικά σκουπίδια προς ανακύκλωση για παράδειγμα πλαστικές φιάλες, άδεια χαρτοκιβώτια, χαρτοπετσέτες, σφουγγάρια και πολλά άλλα σχετικά.
Στο επόμενο στάδιο τα ρομπότ ταξινόμησαν με επιτυχία όλα αυτά τα υλικά σε κατάλληλα κιβώτια προς ανακύκλωση αποδεικνύοντας ότι έχουν την δυνατότητα να αναγνωρίζουν σε πολύ υψηλό ποσοστό επιτυχίας (98,85%) αντικείμενα τόσο διαφορετικά μεταξύ τους.
Αν και εντυπωσιακή η πορεία προς ολοένα περισσότερο έξυπνα ρομπότ, η διαδρομή φαίνεται ως το τέλος να είναι σημαντική. Όμως με τα ισχύοντα δεδομένα δεν μπορεί να ξέρει κανείς με ακρίβεια ποια και ποτέ θα είναι τα επόμενα τεχνολογικά άλματα. Είναι δεδομένο ότι η τεχνολογία διευρυμένης απτικής λειτουργίας των ρομπότ θα προσθέσει δυνατότητες σε επάλληλους κύκλους εξέλιξης με πρότυπο μοτίβου συμπεριφοράς τον άνθρωπο.
Αυτό σε μακροπρόθεσμη βάση. Σε μεσοπρόθεσμη κλίμακα διαφαίνεται η συγκεκριμένη λειτουργία της ρομποτικής τεχνολογίας να αναδιαμορφώσει το εργασιακό προφίλ εργαζόμενων σε συναφείς χώρους
όπως, ίσως, και στην επιλεκτική διαλογή σκουπιδιών για ανακύκλωση.
Στο ίδιο πλαίσιο τοποθετείται και η προοπτική πληροφορίες απτικών αισθητήρων νέα
τεχνολογίας μέσω της διεπαφής υπολογιστή – ανθρώπινου εγκεφάλου να συνεισφέρουν
στην κατά το δυνατόν καλύτερη επαφή με την υλική πραγματικότητα ανθρώπων ΑμεΑ.
Πρόκειται για μια εφαρμογή στην οποία δίδουν ιδιαίτερη βαρύτητα οι ερευνητές του
πανεπιστημίου Tsinghua.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ