Χάλασε το στερεοφωνικό στο αυτοκίνητό σας; Αύριο πρωί – πρωί έχετε ταξίδι; Αν ζείτε στην Ιαπωνία κανένα πρόβλημα.
ΚΕΙΜΕΝΟ: MIXAΛΗΣ ΜΑΡΜΑΡΑΣ
Ταξιδεύετε συχνά;
Σας αρέσει να ακούτε μουσική όταν ταξιδεύετε; Σας αρέσει, ε; Αλλά τι είπατε ότι πάθατε; Σάββατο βράδυ και χάλασε το στερεοφωνικό στο αυτοκίνητό σας; Αύριο πρωί – πρωί έχετε ταξίδι; Αν ζείτε στην Ιαπωνία κανένα πρόβλημα.
Στις περιοχές Χοκάιντο, Γουακαγιάμα, Σιζουόκα και Γκούνμα της Ιαπωνίας υπάρχουν τμήματα των δρόμων, μήκους 175m, 250m και 320m τα οποία “παίζουν” μουσική.
Αυτά τα τμήματα των δρόμων, που αποκαλούνται Melody Roads (μουσικοί
δρόμοι) από τους ντόπιους, είναι χαραγμένα με ειδικές αυλακώσεις που έχουν κοπεί στην επιφάνεια του δρόμου, οι οποίες ανταποκρίνονται στην τριβή από τα ελαστικά αυτοκινήτων. Το βάθος και η απόσταση των αυλακώσεων ελέγχουν την ένταση και τον ήχο και έτσι η οδήγηση από πάνω τους με συγκεκριμένη ταχύτητα δημιουργεί μουσική!
Αυτό λειτουργεί επιπλέον ως σήμα ειδοποίησης για υπερβολική ταχύτητα, ή και σαν μέσον να κρατήσει σε εγρήγορση τους κουρασμένους οδηγούς.
Σε αυτά τα οδικά τμήματα εκτός από τα κλασσικά οδικά σήματα, οι δρόμοι σημαδεύονται από μουσικές νότες που είναι ζωγραφισμένες στην επιφάνειά τους. Αυτά τα σημάδια ειδοποιούν τους αυτοκινητιστές για την εισερχόμενη μουσική μελωδία. Αυτές οι αυλακώσεις είναι χαραγμένες στην άκρη του δρόμου, δίνοντας έτσι την επιλογή στους οδηγούς είτε να περάσουν πάνω τους, είτε να τις αποφύγουν.
Για να ακούσει ο οδηγός και οι επιβάτες του οχήματος τις μουσικές νότες, πρέπει να περνά ο ένας τροχός του οχήματος πάνω από τις αυλακώσεις, τα παράθυρα του αυτοκινήτου να είναι κλειστά και η ταχύτητα του οχήματος να είναι συγκεκριμένη, ανάλογα το σημείο.
Η ιδέα ανήκει στον Ιάπωνα πολιτικό μηχανικό Shizuo Shinoda, ο οποίος είχε την έμπνευση να χρησιμοποιήσει οδοστρώματα για μουσική εκπαίδευση το 2004.
Ο Shinoda σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Βιομηχανικών Ερευνών του Χοκάιντο (Hokkaido Industrial Research Institute – HIRI), δημιούργησε τον πρώτο δρόμο μελωδίας το 2007 εγκαθιστώντας πλευρικές αυλακώσεις μήκους 175 μέτρων στον αυτοκινητόδρομο 272 μεταξύ Kushiro και Shibetsu.
Οδηγώντας με ταχύτητα 40km/h, ο δρόμος παράγει το ποπ τραγούδι “Shiretoko Ryojo”.
Υπάρχουν πολλά σημεία με τμήματα αυλακώσεων μήκους 175m, 250m και 320m τα οποία “παίζουν” μουσική, όταν περνά κανείς από πάνω τους με ταχύτητα της τάξης των 40km/h.
Υπάρχει όμως και ένας μελωδικός δρόμος μήκους 1,2 χιλιομέτρων στον νομό Ishikawa που ακούγεται με ταχύτητα 70km/h!
Μη φανταστείτε πάντως πως πρόκειται για κάτι φτηνό. Το μέσο κόστος ενός τμήματος 250 μέτρων είναι της τάξης των διακοσίων χιλιάδων ευρώ. Παρά το υψηλό κόστος πάντως στην Ιαπωνία σήμερα υπάρχουν 33 μελωδικοί δρόμοι!
Ένας άλλος παράγοντας δυσκολίας είναι το γεγονός ότι οι ήχοι ακούγονταν μέχρι και 500 μέτρα μακριά, οπότε τα μελωδικά τμήματα των δρόμων πρέπει να είναι μακριά από κατοικημένες περιοχές.
Πάντως η αρχική ιδέα δεν πρέπει να είναι Ιαπωνική αλλά Δανέζικη: Δύο Δανοί καλλιτέχνες δημιούργησαν το 1995 το Ασφαλτόφωνο (the Asphaltophone), που πιστεύεται ότι είναι ο πρώτος μουσικός δρόμος.
Αλλά ήταν οι Ιάπωνες εκείνοι που το ανέπτυξαν και το εφάρμοσαν για παιδαγωγικούς σκοπούς της κυκλοφορίας. Το HIRI στο Hokkaido έλαβε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για την τεχνολογία του δρόμου μελωδίας το 2011.
Εκτός Ιαπωνίας:
Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας έκλεισε τον εθνικό της ύμνο σε έναν δρόμο στην επαρχία Henan το 2013 και οι ΗΠΑ (για να μη μείνουν πίσω) ενσωμάτωσαν το «America the Beautiful» σε έναν αυτοκινητόδρομο στο New Mexico το 2014.